Poranny komentarz rynkowy XTB – środa pełna raportów

Wczoraj rynki akcji w Europie wystraszyły się, iż lepsze dane skłonią Fed do ograniczenia QE jeszcze w grudniu. Na Wall Street było już jednak znacznie spokojniej i dziś na otwarciu w Europie też mamy delikatne odbicie. Wszystko jednak jeszcze przed nami. Decyzja Fed zależeć będzie w dużym stopniu od raportów, które poznamy w tym tygodniu, a dziś będzie ich spora ilość.

Europa na czerwono, ale USA opanowane

Od poniedziałku kontrakt na amerykański indeks S&P500 cofnął się o niecały 1% – niecały 1% od historycznych szczytów. Taki ruch trudno nawet nazwać realizacją zysków, nie mówiąc o korekcie. Tymczasem europejski Eurostoxx50 stracił 3%, a warszawski WIG20, gdzie spadki zaczęły się już w ubiegłym tygodniu – dobre 4%.

Pojawia się pytanie, skąd taka relatywna słabość Europy? Trudno ją uzasadnić. Z jednej strony nonszalancję Wall Street tłumaczy zachowanie kontraktów na stopę procentową: po minimalnym wzroście po publikacji ISM dziś znów widzimy cofnięcie (poniżej 0,7% dla 18×24). Z drugiej strony, to nie jest powód, dla którego europejskie parkiety powinny tracić więcej niż Wall Street, szczególnie, że kontrakt na stopy w EUR też traci.

Być może ta sytuacja znajdzie rozwiązanie dziś. Czeka nas bowiem spora seria raportów.

ISM, ADP na czele długiej listy

Dziś poznamy serię danych pokazujących aktywność firm w sektorze usług. Część indeksów była już publikowana wstępnie, także dane dla Niemiec czy całej strefy nie powinny już stanowić dla rynku specjalnego zaskoczenia. Bardzo ważne będą natomiast dane dla USA. Po publikacji silnego ISM dla przemysłu, podobnie dobry dla usług byłby mocnym argumentem dla dolara, szczególnie jeśli wzrósłby także subindeks zatrudnienia. Konsensus zakłada lekkie cofnięcie wskaźnika (z 55,4 do 55,1 pkt.), także przestrzeń dla pozytywnego zaskoczenia jest. Wcześniej także istotne dane z Wielkiej Brytanii: PMI dla sektora usług (konsensus 62 pkt.). Dobre dane z Wysp nie pozwoliły jak dotąd na większą korektę na funcie.

Najważniejszym jednak raportem dziś może okazać się ADP. Mierzy on zmianę zatrudnienia w sektorze prywatnym i traktowany jest jako najlepszy wskaźnik przed raportem rządowym (piątek). Jednak ostatnio precyzja ADP mocno osłabła. W październiku pokazał on wzrost zatrudnienia tylko o 130 tys., podczas gdy raport rządowy zaskoczył odczytem na poziomie +212 tys. (dla sektora prywatnego). Stąd też ADP o niczym nie przesądzi. Tym niemniej dziś może mieć spory wpływ, szczególnie na dolara.

To nie koniec. O 11:00 mamy finalny odczyt PKB dla strefy euro, o 14:30 bilans handlowy USA, o 16:00 dane o sprzedaży nowych domów. O 16:30 opublikowane będą dane o zapasach paliw w USA, zaś o 20:00 Fed opublikuje Beżową Księgę.

Wreszcie dziś dwie decyzje banków centralnych: w Polsce oraz w Kanadzie (16:00). Zmiany polityki pieniężnej nie są oczekiwane. Na tę chwilę jest całkiem realne, iż stopy w Polsce nie wzrosną do końca 2014 roku. Sądzimy, iż pomimo luzowania ze strony EBC nie ma też tematu obniżki – w Polsce nie ma na razie tematu zagrożenia deflacją, a dane wskazują na przyspieszający wzrost gospodarczy.

Na wykresach:

USDJPY, D1 –  spoglądając na wykres dzienny pary USDJPY obserwujemy możliwe bliskie zakończenie fali trzeciej w impulsie wzrostowym, który rozwinął się po wybiciu z rozbudowanej formacji trójkąta symetrycznego. Koniec fali trzeciej może wynikać z faktu, że rynek dość gwałtownie zareagował na test ekspansji 261,8% mierzonej względem fali pierwszej i cofnął się do wsparcia, które wnika z górnego ograniczenia kanału trendowego. Z kolei dalsze wsparcie dla fali czwartej to rejon 101,53. Niemniej jednak nawet po korekcie rynek ten ma szansę na dalszy wzrost na fali piątej, a wtedy celem mogą być okolice 103,74.

EURUSD, W1 – para EURUSD wciąż znajduje się blisko okrągłego poziomu 1,3600, którego okolice są najbliższym oporem dla notowań, wraz z pokonaną już wcześniej i testowaną z drugiej strony, linią trendu. Na tę chwilę cała czterotygodniowa zwyżka przypomina ruch korekcyjny i powinien po nim nastąpić większy ruch spadkowy. Jednakże, aby potwierdzić takie założenie, notowania musiałyby zejść poniżej 1,3500, a wtedy celem byłyby okolice 1,33 oraz 1,31. Natomiast wyjście nad 1,3711 może negować cały powyższy układ i na fali zjawiska short covering prowadzić do umocnienia euro z celem przy 1,3831 lub 1,40-1,41.