W Matrixie UE

Wiceprzewodniczący Komisji Europejskiej Frans Timmermans poinformował, że uruchomiono procedurę, która ma wyjaśnić sytuację w Polsce.

Zgodnie z art. 7 Traktatu Lizbońskiego na uzasadniony wniosek jednej trzeciej Państw Członkowskich, Parlamentu Europejskiego lub Komisji Europejskiej, Rada, stanowiąc większością czterech piątych swych członków po uzyskaniu zgody Parlamentu Europejskiego, może stwierdzić istnienie wyraźnego ryzyka poważnego naruszenia przez Państwo Członkowskie wartości państwa prawnego.

Wygląda na to, że Komisja Europejska uwierzyła w Matrix tworzony przez obecną opozycję oraz media lewicowe w Polsce i za granicą. NIe budzi wątpliwości, że spór polityczny w Polsce jest bardzo ostry i często strohy tego sporu wykonują bardzo ostre działania – na granicach dopuszczanych bądź przez obyczaj polityczny bądź przez obowiązujące normy prawne.

Chyba poza sporem pozostaje to, że problem z Trybunałem Konstytucyjnym został rozpętany przez poprzednią większość parlamentarną, która postanowiła tak zmienić prawo, by móc wybrać 5 nowych sędziów przed upływem kadencji ich poprzedników. Obecna większość sejmowa podjęła równie ostre działania mające na celu odwrócenie skutków decyzji poprzedników. Jest to prostą konsekwencją dotychczasowego braku zdolności do osiągnięcia kompromisu w tej materii.

Poza granice obowiązującego prawa wykraczają w tym kontekście jedynie działania samego Trybunału Konstytucyjnego, a przede wszystkim jego Prezesa, który publicznie deklaruje, że nie będzie przestrzegał obowiązującej ustawy o Trybunale Konstytucyjnym, co słusznie zostało uznane za “rokosz”. Nie jest też zrozumiałe na jakiej podstawie odmawia on prawa do orzekania 5 sędziom wybranym przez obecną większość sejmową, twierdząc, że w chwili obecnej jest jedynie 10 sędziów i nie ma skąd dobrać większej ich ilości, a jednocześnie informując, że jest ich tak naprawdę do nie 10 a 18. Nie przeszkadza mu to, by za chwilę ogłosić, że jednak dopuści do orzekania 2 z 5 sędziów wybranych w obecnej kadencji sejmu. Takie działania Prezesa Trybunału Konstytucyjnego niewątpliwie nie mieszczą się w granicach obowiązującego prawa, ale nie znaczy to jeszcze, że w Polsce nie działają mechanizmy państwa prawa.

Także poza sporem pozostaje, że media w Polsce stały się aktorem sceny politycznej – co dotyczy także mediów publicznych. Całkiem niedawno część dziennikarzy w trakcie manifestacji zwołanej przez opozycję zarzucało tym medium nieskuteczność ich działań, co umożliwiło wygranie wyborów przez Prawo i Sprawiedliwość w ostatnich wyborach parlamentarnych. Skoro zatem trudno zaprzeczyć takiej roli mediów publicznych w Polsce, to także teza o rzekomym ograniczeniu ich niezależności w wyniku zmian ustawowych dokonanych przez obecną większość rządową po prostu się nie broni.

Polska jest krajem, w którym toczy się normalna walka polityczna właśnie z zastosowaniem mechanizmów państwa prawa. Próba zastosowania w stosunku do Polski właśnie mechanizmu z art. 7 Traktatu Lizbońskiego poprzez zainicjowanie stosownej procedury przez Komisję Europejską świadczy o wyjątkowo złej woli komisarzy i uleganiu przez nich presji szczególnie krytycznych w stosunku do Polski polityków niemieckich zajmujących eksponowane pozycje w instytucjach unijnych oraz potwierdza dominację lewicowego paradygmatu w polityce europejskiej.

Polska jest krajem suwerennym i swoich sporów niewątpliwie nie powinna wynosić na szczebel europejski.