Państwo zaginionych dzieci
Prawie 3000 zaginionych dzieci zostało zlokalizowanych w New Delhi tylko w cztery dni po tym, jak miejska policja wdrożyła testowe oprogramowanie do rozpoznawania twarzy przy wykorzystaniu tak zwanej platformy FRS. Zaginione, często porywane dzieci i młodzież, to problem tylko indyjski, także w pewnym stopniu dotyczy i Polski.
Przy liczbie blisko 1,3 mld ludzi zamieszkujących Indie nie jest to może jeszcze ogromny sukces, ale daje to nową nadzieję na nowe, skuteczniejsze działanie zwieńczone sukcesem. Wyraźny postęp pojawił się, gdy indyjskie Ministerstwo uruchomiło ogólnokrajową internetową bazę danych o nazwie TrackChild. Zdjęcia zaginionych i odnalezionych dzieci są publikowane i można je swobodnie przeglądać a policja współpracuje aktywnie z obywatelami swojego kraju.
Bachpan Bachao Andolan (BBA) to indyjska organizacja zajmująca się opieką nad dziećmi. Wdrożyła oprogramowanie rozpoznające twarze poprzez automatyczne porównywanie zdjęć umieszczonych w bazie TrackChild. Wykorzystywany jest specjalny algorytm rozpoznawania twarzy. Platforma FRS opiera się na technologiach geometrycznych i/lub fotometrycznych. Algorytmy geometryczne analizują i porównują twarze poprzez rozpoznawanie ich charakterystycznych punktów. Fotometryczne z kolei dzielą obrazy na pikselowe dane tzw. gradientów cieni, które potem podlegają dalszej analizie.
Średnio 19 dzieci jest codziennie w Polsce zgłaszanych jako zaginione. Co roku policja otrzymuje około 7 tysięcy zgłoszeń o zaginięciach dzieci i młodzieży. Roczne statystyki prowadzi fundacja ITAKA. Samych najmłodszych, do szóstego roku życia, w zeszłym roku zaginęło blisko pół tysiąca. Większość zaginięć nieletnich to efekt ucieczek nastolatków z domu. Według informacji policji, 95 procent dzieci zaginionych policja odnajduje w ciągu tygodnia, zaginięcie to efekt ucieczki z domu. Co jednak dzieje się z pozostałymi 5 procentami?
