Diamentowa bateria, która wytrzyma ponad tysiąc lat
Problem odpadów radioaktywnych z elektrowni jądrowych jest realny i wciąż stanowi poważne wyzwanie dla każdego kraju decydującego się na wejście w energetykę atomową. Jednak naukowcy z Bristol Cabot Institute znaleźli sposób na wykorzystanie groźnych odpadów - ich technologia znajduje się niezwykle blisko idei nuklearnego perpetuum mobile.
Uczeni z University of Bristol Cabot Institute dokonali niemożliwego - nie tylko opracowali metodę skutecznego recyklingu odpadów radioaktywnych ale też wpadli na to jak produkt owego recyklingu ponownie wykorzystywać.
Idea jest prosta - spośród odpadów nuklearnych (szacuje się, że w samych Stanach Zjednoczonych jest ok. 76 430 ton takich odpadów) wytwarzać baterie diamentowe. Takie baterie mają niezwykle długą datę ważności i mogą być wykorzystywane do zasilania aparatury w rakietach kosmicznych, satelitach czy aparaturze medycznej.
Co jest podstawą technologii? Uczonym z Bristolu udało się znaleźć sposób na to by pod wpływem temperatury podgrzać radioaktywny grafit tak by promieniowanie uleciało z niego w formie gazu. Potem poddawanie gazu wysokim temperaturom i niskiemu ciśnieniu doprowadza do wytwarzania diamentów, które potem będą sercem nowo powstałych baterii.
Taka bateria nuklearna miałaby niezwykle długi okres użytkowania - jak szacują uczeni bateria tego typu byłaby dopiero w połowie zużyta do roku 7746. Jak podkreśla profesor Tom Scott taka bateria mogłaby działać bez problemu bez szczególnych ingerencji czy konserwacji.
Niestety - zanim świat przejdzie na diamentowo-nuklearną energetykę minie wiele lat, technologia jest bowiem w bardzo wczesnej, eksperymentalnej fazie zaś koszty wytworzenia pojedynczej baterii są w tej chwili trudne do oszacowania.
Cabot Institute/ Futurism.com/ as/
