Polska w czołówce krajów o największych możliwościach rozwoju dla biznesu!

Cofane przeanalizował sytuację 34 krajów rozwijających się, co pozwoliło na sprawdzenie potencjału gospodarczego badanych państw. Wśród przebadanych krajów tylko cztery spełniły trzy podstawowe kryteria: wzrost konkurencyjności cenowej bezpieczny poziom zadłużenia przedsiębiorstw. W tym Polska.

„Polska gospodarka wyróżnia się na tle spowalniających krajów rozwijających się. Stabilne fundamenty i zrównoważony wzrost gospodarczy zapewniają dobre otoczenie makroekonomiczne dla działalności przedsiębiorstw. Jednocześnie polski biznes korzysta na konkurencyjności naszego eksportu wspieranego komfortowym poziomem kursu walutowego. Polskie przedsiębiorstwa w dużym stopniu korzystają z własnego finansowania przy rozwoju biznesu, a relatywnie bezpieczny poziom zadłużenia sektora przedsiębiorstw sięgający 46 proc. PKB nie ogranicza możliwości ich dalszego rozwoju” – powiedział Grzegorz Sielewicz, główny ekonomista Coface w Europie Centralnej.

Republika Czeska, Polska, Chile i Tajlandia najbliższe ożywienia w eksporcie

Gospodarki te mają solidne tempo wzrostu, umiarkowane poziomy zadłużenia publicznego, a zależność ich eksportu od pozostających w trudnościach innych krajach rozwijających się jest niska. Niemniej jednak, kraje te nie są zupełnie odporne na ryzyka. W przypadku Polski zagrożeniem jest wprowadzenie niekorzystnych rozwiązań dla biznesu, jak podatki sektorowe, a także ewentualny wzrostu ryzyka politycznego.

Gospodarki rozwijające się skorzystały na osłabieniu ich walut, co zwiększyło ich konkurencyjność. Największe korzyści osiągnęły kraje z dużym udziałem towarów przetworzonych w eksporcie, a mniejsze te opierające działalność eksportową na surowcach, gdzie wartość dodana jest niska. Jednak z deprecjacji nie skorzystały gospodarki, których waluty są powiązane z zyskującym na wartości dolarem amerykańskim – realny efektywny kurs walutowy wzrósł od 2013 r. w przypadku Chin, Wietnamu, Ekwadoru, Egiptu czy Arabii Saudyjskiej.

Gospodarki wschodzące spowalniają

Kryzys finansowy zapoczątkowany upadkiem banku Lehman Brothers w 2008 r. przyczynił się do znacznego wzrostu ryzyka w gospodarce globalnej. Sytuacja w krajach bardziej zaawansowanych gospodarczo stała się mniej korzystna, głównie za sprawą znacznego zwiększenia długu publicznego oraz mizernego wzrostu gospodarczego. Z kolei kraje rozwijające się, po trudnym roku 2009, odzyskały potencjał wzrostu i już w 2010 r. ich średni wzrost gospodarczy sięgnął 7,2 proc. Jednak od tego czasu gospodarki wschodzące spowalniają. Tempo wzrostu gospodarczego osłabiło się o połowę, znacznie wzrósł poziom zadłużenia oraz ekspozycja na ryzyko kursowe. Zawirowania gospodarcze w krajach rozwijających pozostają aktualnym zagrożeniem dla ich rozwoju.

Jednocześnie spowolnienie największej gospodarki na świecie (pod względem PKB mierzonego parytetem siły nabywczej) - Chin - ma wpływ na wiele innych gospodarek, podobnie jak zmiana kierunku polityki pieniężnej w USA, czy niskie ceny surowców, które stanowią istotną część przychodów eksportowych wybranych krajów wschodzących.

Przedsiębiorstwa w gospodarkach wschodzących mają kłopoty z pozyskaniem finansowania

Poza oceną konkurencyjności istotnym kryterium jest również możliwość pozyskania finansowania, które pozwala przedsiębiorstwom rozwijać nowe inwestycje i tym samym przyczyniać się do zwiększenia udziału rynkowego i zasilać wzrost gospodarczy kraju. Pomimo że tempo wzrostu gospodarczego spowalniało, firmy w gospodarkach wschodzących znacznie zwiększyły swoje zadłużenie na przestrzeni ostatnich lat (4,5-krotny wzrost w latach 2004-2014), ograniczając w wielu przypadkach swoją zdolność kredytową do dalszego wsparcia finansowaniem zewnętrznym. Dostęp i warunki kredytowe uległy pogorszeniu w krajach rozwijających się w porównaniu z ubiegłymi latami, a jedyny wyjątek stanowi region Europy Środkowo-Wschodniej. W pełnej ocenie potencjału rozwoju krajów wschodzących należy także uwzględnić czynniki niepewności politycznej, warunkujących możliwość ożywienia gospodarczego i mogących wpływać na odkładanie decyzji inwestycyjnych przez przedsiębiorstwa. Nasz model oceny tego kryterium uwzględnia nie tylko presję społeczeństwa na wprowadzenie zmian, ale także możliwość ich przeprowadzenia.