GUS: Znaczący spadek zasięgu ubóstwa skrajnego oraz ubóstwa relatywnego
W ubóstwie skrajnym żyło w 2016 r. ok. 5 proc. osób w porównaniu do ok. 7 proc. w 2015 r. W ubóstwie relatywnym - nieco mniej niż 14 proc. osób wobec ok. 16 proc. w 2015 r., wynika z danych Głównego Urzędu Statystyczny (GUS). Oznacza to znaczący spadek zasięgu ubóstwa skrajnego oraz ubóstwa relatywnego, podał Urząd.
Znaczący spadek zasięgu ubóstwa zaobserwowano zwłaszcza wśród takich grup, jak: rodziny wielodzietne (z 3 oraz 4 lub większą liczbą dzieci na utrzymaniu), gospodarstwa domowe z osobami niepełnosprawnymi, mieszkańcy wsi i miast poniżej 20 tys. mieszkańców oraz gospodarstwa domowe z głową gospodarstwa o niskim poziomie wykształcenia. Pomimo poprawy sytuacji, w 2016 r. grupy te wciąż należały do najbardziej zagrożonych biedą - czytamy w komunikacie.
W ub.r. zanotowano znaczącą poprawę sytuacji gospodarstw domowych z dziećmi do lat 18, co przełożyło się na spadek zasięgu ubóstwa skrajnego wśród dzieci w wieku 0-17 lat z 9 proc. w 2015 r. do nieco mniej niż 6 proc. w 2016 r.
Województwa o najwyższej zanotowanej stopie ubóstwa to woj. warmińsko-mazurskie i woj. podkarpackie oraz woj. lubelskie, świętokrzyskie i wielkopolskie.
Z dużym prawdopodobieństwem można stwierdzić, że czynnikami, które w największym stopniu przyczyniły się do spadku zasięgu ubóstwa skrajnego i relatywnego w 2016 r. były: wzrost wynagrodzeń, spadek bezrobocia, a w przypadku rodzin z dziećmi - wprowadzenie od 1 kwietnia 2016 r. świadczenia wychowawczego. Uwagę zwraca również odnotowany w okresie 2015-2016 wzrost realnego dochodu rozporządzalnego w gospodarstwach domowych rolników - czytamy w komentarzu GUS.
Ze względów metodologicznych (sposób zbierania danych oraz obliczania wskaźników ubóstwa), a także z uwagi na sposób transferowania środków w ramach programu w 2016 r. (niepełny rok funkcjonowania programu), jego wpływ na ubóstwo będzie można trafniej ocenić w oparciu o dane za 2017 r. - podano także.
Według definicji GUS, granica ubóstwa skrajnego obliczana jest na podstawie minimum egzystencji. Minimum egzystencji szacowane jest przez Instytut Pracy i Spraw Socjalnych (IPiSS) i uwzględnia jedynie te potrzeby, których zaspokojenie nie może być odłożone w czasie, a konsumpcja niższa od tego poziomu prowadzi do biologicznego wyniszczenia. Relatywna granica ubóstwa, ustalona na poziomie 50 proc. średnich wydatków ogółu gospodarstw domowych (obliczonych na podstawie wyników badania budżetów gospodarstw domowych).
Na podst. ISBnews
