Kredyty w walutach obcych: zalecenia ACP [odpowiednik polskiej KNF] Autorité de contrôle prudentiel (ACP - Banque de France)
Organ regulujący sektor finansowy we Francji opublikował 6 kwietnia 2012 rekomendację, której celem jest zakreślenie ram sprzedaży osobom prywatnym pożyczek w walutach obcych, które zawierają w sobie ryzyko kursu wymiany. Te zasady «dobrych praktyk » mają zastosowanie do banków oraz ich pośredników od 1 października 2012. Następnie, w lipcu 2013 roku ustawa o wydzieleniu i regulacji działalności banków zabroniła ich sprzedaży w niektórych sytuacjach.
Publikacja tekstu ACP nastąpiła po dwóch postępowaniach sądowych założonych na początku 2012 roku przez osoby prywatne – obie dotyczyły kredytów hipotecznych we frankach szwajcarskich spłacanych w euro. Pierwszy pozew dotyczył banku BNP Paribas i niektórych jego pośredników, oskarżonych o «nielojalne i wprowadzające w błąd praktyki handlowe» przy udzielaniu kredytu pod nazwą Helvet Immo, sprzedawanego w okresie od marca 2008 do grudnia 2009 roku. Drugi pozew, tym razem dotyczący klientów lotaryńskiego oddziału Crédit Agricole został złożony przez około trzydziestu jego klientów, którzy oskarżyli bank o «bezprawne oferowanie na siłę», domagając się anulowania zaciągniętych kredytów.
W obu przypadkach po wzroście kursu franka do euro w kontekście kryzysu zadłużenia pożyczkobiorcy stwierdzili, że koszt obsługi ich kredytu wzrósł o 20-30%. Właśnie po to, by uniknąć powtórzenia się takich sytuacji [francuski] nadzór finansowy ACP, instytucja afiliowana przy banku centralnym Banque de France, której zadaniem jest regulowanie i nadzór nad sektorem finansowym we Francji opublikowała swoją rekomendację dobrych praktyk przy sprzedaży kredytów walutowych zawierających ryzyko kursu wymiany.
Rodzaje pożyczek, których to dotyczy
Zgodnie z rekomendacją chodzi o «kredyty oferowane osobom prywatnym (...) w przypadku, jeżeli przy ich udzielaniu i/lub spłacaniu stosuje się przelicznik kursu wymiany». Dotyczy to zarówno kredytów hipotecznych, jak i konsumpcyjnych zgodnie z definicją w kodeksie konsumenta, jak również pożyczek, co do których mają zastosowanie przepisy kodeksu cywilnego (de facto: pożyczki nie hipoteczne o wartości powyżej 75.000 euro).
Osoby, których dotyczy rekomendacja
Zalecenie ACP nie dotyczy wyłącznie podmiotów kredytujących, ale również pośredników w transakcjach i usługach bankowych i usługach płatniczych.
Zalecenie stosowania dobrych praktyk
We wstępie do swojego zalecenia ACP wzywa te osoby do «szczególnej ostrożności» przy udzielaniu kredytów zakładających ryzyko kursowe w taki sposób, «by upewnić się, że informacje udzielane pożyczkobiorcy pozwalają mu dobrze ocenić pełny zakres ryzyka związanego [z tego rodzaju produktami]». Tak więc cały zestaw dobrych praktyk ma na celu zagwarantowanie ewentualnym pożyczkobiorcom informacje jasne i odpowiednio przedstawione.
Uczulenie doradców klientów
Instytucja udzielająca pożyczek lub pośrednik powinien dopilnować, by jego przedstawiciele lub opiekunowie klientów dobrze zrozumieli szczególne, związane z tego rodzaju pożyczkami zagrożenia tak, by mogli je oni odpowiednio przedstawić osobom, które obsługują.
Informacje reklamowe
Przy udzielaniu informacji reklamowej bank (lub pośrednik) powinien :
• przedstawić potencjalne negatywne strony branego kredytu ,
• „w sposób wyraźny, jednoznaczny i jasny” poinformować o ryzyku zmiany kursu wymiany i jego ewentualnych konsekwencjach i wpływie na koszt pożyczki i czas jej spłaty nie umniejszając ich,
• czuwać nad tym, by nie używać, jako argumentu handlowego stabilności kursu wymiany, poprawy sytuacji finansowej pożyczkobiorcy, czy też perspektywy wyższego zysku finansowego w stosunku do pożyczki, która takiego ryzyka nie zakłada.
Wyjaśnienia, jakich należy udzielić klientom przed zaoferowaniem im kredytu walutowego
W przypadku kredytu zakładającego ryzyko kursu wymiany podmioty kredytujące mają obowiązek sporządzenia odrębnego i jasno sformułowanego dokumentu, w którym jednoznacznie zostanie określone co następuje:
• możliwość zmiany kursu wymiany a to zarówno w górę, jak i w dół oraz ryzyko z tym związane dla kredytobiorcy,
• sposób, w jaki można uzyskać dostęp do informacji o tym, jaki kurs wymiany ma być stosowany,
• ewentualne koszty transakcji wymiany walut,
• czy istnieje opcja przewalutowania, pozwalająca na przekształcenie kredytu walutowego w kredyt w euro [walucie krajowej].
W dokumencie tym powinny znaleźć się ponadto dwie symulacje, przedstawiające w sposób umożliwiający wszystkim pełne ich zrozumienie, wpływu niekorzystnych zmian kursu wymiany na poziomie 10% i 20%. Ponadto pożyczkobiorca powinien uzyskać od podmiotu oferującego taki kredyt wszelkie inne informacje pozwalające mu określić i zrozumieć, czy kredyt zakładający element ryzyka związanego z kursem wymiany walut jest, czy nie jest dostosowany do jego potrzeb i sytuacji finansowej ».
Informacja, jakiej pożyczkodawca powinien co roku udzielać pożyczkobiorcy
Raz w roku pożyczkobiorca powinien otrzymać dokument porównujący na dzień jego wysłania zmianę w stosunku do sytuacji w dniu podpisywania umowy kredytowej wartość kapitału do spłaty, pozostały okres spłaty i kurs wymiany.
Jeśli umowa przewiduje opcję przewalutowania informację taką powinien otrzymać przed dniem, w którym może on wykonać uprawnienia z niej wynikające. Ponadto zarówno banki, jak i pośrednicy mają obowiązek poinformowania natychmiast o wszelkich zdarzeniach „znacząco zmieniających działanie [warunki] jego kredytu ».
Kary
Wydane i zalecane przez ACP dobre praktyki wchodzą w życie od 1 października 2012. Od tego dnia banki i pośrednicy dystrybuujący pożyczki zakładające ryzyko kursu wymiany powinny «móc udowodnić wprowadzenie (...) środków zapewniających jakość przekazywanych pożyczkobiorcom informacji w taki sposób, by mógł on zrozumieć ryzyko (...) związane z takimi kredytami.»
Po opublikowaniu rekomendacja zgodnie z założeniem ACP, ma objąć i dotyczyć «ogólnie wszystkich osób, których dotyczy przedmiotowy zakres zastosowania [pracowników banków, dyrekcję, pośredników].» W przypadku naruszenia najpierw osoby, które by się tego dopuściły dostaną ostrzeżenie, a jeśli to nie poskutkuje, wówczas komisja dyscyplinarna ACP może użyć całego arsenału środków dyscyplinujących od zwykłego upomnienia publicznie, aż do częściowego lub całkowitego pozbawienia prawa świadczenia usług finansowych.
Ramy prawne wprowadzone w lipcu 2013 przez Ustawę regulacji usług bankowych
Ustawa z 26 lipca 2013 o wydzieleniu i regulacji działalności bankowej miała na celu z punktu widzenia ustawodawcy zakreślenie ram prawnych kredytów w walutach obcych udzielanych osobom prywatnym.
Dodano tu nowy artykuł L312-3-1, do kodeksu konsumenta, który mówi, że «Pożyczkobiorcy (…) mogą zaciągać pożyczki indeksowane w walucie obcej innej, niż euro tylko wówczas, kiedy oświadczą, że główna część ich dochodów jest w tej walucie lub w niej posiadają oni swój majątek (…), chyba, że ryzyko kursu wymiany leży po stronie pożyczkodawcy ».
Tekst tego artykułu nakazuje również udzielenie przed podpisaniem umowy informacji o ryzyku i możliwościach przewalutowania. Zakres zastosowania tego przepisu określi rozporządzenie Rady Ministrów .
Żródło : http://www.cbanque.com/credit/recommandations-pret-devise.php#
Tłumaczenie: Tomasz Sadlik
-------------------------------------------------------------------
-------------------------------------------------------------------
TYLKO U NAS , wSklepiku.pl, możesz kupić najgorętszy gadżet sezonu!
Idealny dla wszystkich miłośników lemingozy! Kubek o głębokim wnętrzu.
Musisz go mieć!
