„Sieci”: Karol Nawrocki – jak on to wygra

Prezes IPN musi przekonać do siebie wyborców całej prawicy oraz zmobilizować tych, którzy nie głosowali. Na ostatniej prostej przed wyborami tygodnik „Sieci” prognozuje jak Karol Nawrocki to zrobi.

Artykuły z bieżącego wydania dostępne w ramach subskrypcji Sieci Przyjaciół: https://wpolityce.pl/tygodniksieci/wydanie-biezace.

Ostatnia runda

To już ostatnia prosta tej kampanii wyborczej, a Karol Nawrocki, popierany przez PiS kandydat obywatelski stoi przez olbrzymią szansą zdobycia mandatu do reprezentowania Polaków. Dlaczego wyborcy tak dużym zaufaniem obdarzają właśnie tego kandydata? Marek Pyza w artykule „Ostatnia runda” zwraca uwagę na życiorys Nawrockiego, który nie jest typowy dla ludzi ubiegających się o prezydenturę.

Chłopak z gdańskiego blokowiska, zagorzały kibic Lechii Gdańsk, który zna zapach piłkarskiej szatni (był młodzieżowym zawodnikiem Ex Siedlce i Gedanii), smak kibolskich ustawek, a także ringowych bitew według bokserskich reguł. Zdobywa juniorski tytuł mistrza Pomorza wagi ciężkiej w boksie. Jednocześnie idzie na studia historyczne, a na czwartym roku zatrudnia się jako ochroniarz. Historia go wciąga zupełnie, robi doktorat, trafia do regionalnego IPN, Muzeum II Wojny Światowej, wreszcie na najważniejsze stanowisko w centrali Instytutu Pamięci Narodowej. Podejmuje tam działania, które doprowadzają do wpisania go na czarną listę Kremla – zauważa Marek Pyza.

Dziennikarz zawraca uwagę, że być może właśnie taki życiorys uczynił Nawrockiego… kandydatem nieźle impregnowanym na ataki i kłopoty. Dęta sprawa kawalerki go nie przewróciła, a dziś już nie ma większego znaczenia. Kwestię uczestnictwa w kibolskich ustawkach sam rozbroił u Mentzena. […] W mediach społecznościowych szybko pojawiło się przeciwstawienie: z jednej strony mamy twardego faceta, który umie się bić, a więc jeśli zajdzie potrzeba, będzie się bił o Polskę, z drugiej rozdygotanego, zmęczonego maminsynka, który potrzebuje wsparcia psychologa nawet przed debatą telewizyjną, której nie udało mu się do końca wyreżyserować.

Jan Rokita: Sześć refleksji po pierwszej turze

Jan Rokita w artykule „Sześć refleksji po pierwszej turze” zauważa, że wygrana Trzaskowskiego nad kandydatem obywatelskim zaledwie niecałymi dwoma punktami procentowym okazała się klęską Donalda Tuska. Według publicysty jest efektem drastycznej różnicy pomiędzy propagandową stanowczością premiera a jego nieustanną taktyką krok w przód i dwa kroki w tyłu niemal w każdej kwestii doniosłej dla wyborców. Tak jest m.in. w przypadku wielkich inwestycji publicznych za podjętych przez rząd Mateusza Morawieckiego.

Od Tuska raz było słychać ich skrajne potępienie, drugi raz – deklaracje kontynuacji. A w praktyce krok w przód i dwa do tyłu, kunktatorstwo i niezdecydowanie, których naturę trudno nawet sensownie objaśnić. To wszystko coraz bardziej czyni z premiera jakąś figurę krzykliwego demagoga niźli wiarygodnego egzekutora polityki. I odbija się zawodem oraz rozczarowaniem nawet najbardziej entuzjastycznych zwolenników.

Felietonista zwraca także uwagę na duży udział młodych ludzi w elektoracie Mentzena. Oznaczać to może, że zaczyna odwracać się trend, w którym do tej pory najaktywniejszymi wyborcami byli emeryturze.

Jeśli zestawić ten nowy trend ze znaną od dziesięcioleci dominacją PiS wśród najstarszych wyborców, wyraźnie rysuje się społeczny wymiar potencjalnego prawicowego sojuszu u władzy. Byłby to faktyczny sojusz młodych ze starymi, co w praktyce rządzenia wymagałoby zarówno stępienia libertariańskiego ostrza młodej Konfederacji, jak i socjalnych zapędów starego PiS. Takie kompromisy u władzy stanowiłyby niewątpliwy pożytek dla idei sprawiedliwości – zauważa Jan Rokita.

Sondaż nieprawdę ci powie

Dorota Łosiewicz w artykule „Sondaż nieprawdę ci powie” wskazuje na powszechny problem rozmijania się wyników badań sondażowych z rzeczywistymi wynikami wyborczymi.

Niestety większość tzw. renomowanych pracowni badających nastroje społeczne nie była w stanie prawidłowo przewidzieć wyniku wyborów. Spójrzmy na jeden z sondaży IBRiS dla Polskiego Radia 24 przygotowany 10–11 maja 2025 r., a więc tydzień przed wyborami. W tym badaniu Rafał Trzaskowski cieszył się poparciem 31,5 proc. wyborców, a Karol Nawrocki jedynie na poziomie 23,6 proc. – różnica między liderami stawki wynosiła niemal 8 pp., a ostatecznie nie sięgnęła nawet dwóch – zauważa felietonistka „Sieci”.

O przyczyny błędów pracowni badawczych Dorota Łosiewicz pyta Wiktora Świetlika, publicystę, autora kanału „Dobitnie” na platformie YouTube:

Widać też pewną logikę sondaży. Są sondaże mobilizujące pewną część elektoratu, czyli złe dla popieranego przez dane medium kandydata. Są też sondaże nadmiernie optymistyczne dla danego kandydata. Przed samymi wyborami widać też zjawisko urealniania sondaży, czyli walkę o wiarygodność sondażowni. Ośrodki badawcze mogą manipulować grupą badawczą i momentem, w którym robi się sondaż. Sondażownie mają często problem z dotarciem do niektórych grup wyborców.

Inne ciekawe tematy

Polecamy także artykuły: Stanisława Janeckiego „Przegrany zwycięzca”, Piotra Gursztyna „Gdzie kandydaci mogą szukać poparcia?”, Konrad Kołodziejski „Kto zyskał, kto stracił”, Marka Budzisza „Ukraina. Wojna czy pokój?”, Grzegorza Górnego „Czy lew przegoni wilki?”, Aleksandry Rybińskiej „Wynik, który podoba się Europie”, Dariusza Matuszaka „Trzech jeźdźców bezradności”.

Ponadto w tygodniku także komentarze bieżących wydarzeń pióra Bronisława Wildsteina, Krzysztofa Feusette’a, Doroty Łosiewicz, Daniela Obajtka, Marty Kaczyńskiej-Zielińskiej, Samuela Pereiry, Arkadiusza Mularczyka, Andrzeja Rafała Potockiego, Ryszarda Czarneckiego, Katarzyny Zybertowicz.

Artykuły z bieżącego wydania dostępne online w ramach subskrypcji Sieci Przyjaciół: https://wpolityce.pl/tygodniksieci/wydanie-biezace.

Zapraszamy też do oglądania audycji telewizji wPolsce24 - na 52 kanale telewizji naziemnej oraz u operatorów: Vectra - 825. Polsatbox - 196. UPC/Play - 121 i 339. Netia - 192. Evio - 43 oraz na stronie https://wpolsce24.tv