Polska Grupa Górnicza przedstawiła program inwestycyjny
Polska Grupa Górnicza (PGG), która do 2030 r. zamierza wydawać na inwestycje średnio 1,7 mld zł rocznie, przedstawiła w czwartek najważniejsze projekty inwestycyjne, służące głównie udostępnieniu nowych złóż węgla i poprawie jego jakości.
Według czwartkowej publikacji przybliżającej nową strategię PGG, jednym z największych pod względem wartości przedsięwzięć, z racji dużej skali porównywalnym z budową nowej kopalni, jest udostępnienie złoża Imielin Północ w kopalni Piast-Ziemowit. Ta planowana na lata 2019-2026 inwestycja pochłonie 445,2 mln zł.
Przygotowanie tego złoża do eksploatacji ma znacząco wydłużyć działanie ruchu Ziemowit, który za kilka lat wyczerpie swoje obecne zasoby. Plan zakłada, że udostępnienie nastąpi za pomocą tzw. upadowych, czyli chodników łączących podziemne wyrobiska z powierzchnią. Nowe wyrobiska będą powiązane z infrastrukturą Ziemowita.
Inwestycje o łącznej wartości ponad 850 mln zł planowane są w trzech ruchach (częściach) kopalni ROW: Chwałowice, Jankowice i Rydułtowy. Najbardziej kosztowna będzie rozpoczęta już budowa poziomu 880 m w połączonych ruchach Chwałowice i Jankowice, która ma zakończyć się do 2030 r., kosztem 450,5 mln zł. Wcześniej, do 2024 r., zakończy się pogłębianie jednego z szybów tej kopalni z poziomu 731 m do 1104 m, co będzie kosztować 229,4 mln zł. Rozbudowa zakładu przeróbki mechanicznej węgla do 2028 r. pochłonie dalsze 28,4 mln zł. W ruchu Rydułtowy do 2022 r. ma być gotowy poziom 1150 m, kosztem 56,6 mln zł. Natomiast na zbrojenie pogłębionego niedawno do poziomu 1211 m szybu Leon IV przewidziano 91,6 mln zł.
Duże inwestycje zaplanowano w dwóch kopalniach przejętych w końcu marca tego roku przez PGG od Katowickiego Holdingu Węglowego: Mysłowice-Wesoła i Murcki-Staszic. W tej pierwszej kopalni do 2025 r. nastąpi kompleksowe udostępnienie tzw. partii C, za ok. 176,5 mln zł. Rok wcześniej, w 2024 r., ma zakończyć się modernizacja szybu W-II oraz przebudowa stacji wentylatorów głównych, w sumie za 43 mln zł.
W kopalni Murcki-Staszic do 2022 r. ma zakończyć się budowa szybu VII oraz proces uruchamiania nowego poziomu wydobywczego 1080 m, łącznym kosztem ok. 315 mln zł, a już w 2019 r. nowe możliwości ma zyskać modernizowany za 101,2 mln zł zakład przeróbki mechanicznej węgla. Obecnie w kopalni Murcki-Staszic eksploatacja wysokokalorycznego węgla, zużywanego przede wszystkim przez odbiorców komunalnych, prowadzona jest do głębokości 1000 m. Ze względu na bardzo dobry jakościowo węgiel, PGG analizuje udostępnienie złoża do poziomu 1300 m - obecnie trwa jego rozpoznanie.
Inwestycje poprawiające jakość produkowanego węgla zaplanowano również w kopalni Bolesław Śmiały, gdzie do 2028 r. nastąpi modernizacja węzłów technologicznych w zakładzie przeróbczym, kosztem 24,8 mln zł. Kopalnia, gdzie stopniowo kończą się udostępnione zasoby węgla, w pierwszej kolejności sięgnie po złoże Łaziska, które będzie eksploatowane przez kilka kolejnych lat. W perspektywie zakład może sięgnąć po nowe złoże, pod nazwą Za Rowem Bełckim, co jednak w dużej mierze zależy od przyszłych potrzeb energetyki - głównie sąsiadującej z kopalnią Elektrowni Łaziska z grupy Tauron. Po 2025 r. PGG może też udostępnić pole Śmiłowice, w obszarze górniczym kopalni Ruda - obecnie jest to pole rezerwowe.
Zgodnie z zaprezentowaną przed tygodniem nową strategią, w latach 2017-2030 Polska Grupa Górnicza zamierza przeznaczać na inwestycje średnio 1,7 mld zł rocznie. Blisko połowa tej kwoty to koszty wyrobisk ruchowych. Priorytetem są przedsięwzięcia związane z przygotowaniem frontu wydobywczego dla utrzymania wymaganych zdolności produkcyjnych kopalń oraz poprawy jakości węgla, by dostosować go do wymagań klientów. Nacisk kładziony jest też na poprawę stanu bezpieczeństwa i warunków BHP w kopalniach, w tym rozwój systemów monitoringu zagrożeń naturalnych oraz modernizację i rozbudowę systemów odmetanowania kopalń.
Strategia zakłada, że do 2030 r. w kopalniach PGG powstanie niespełna 1,8 tys. km nowych wyrobisk, służących udostępnieniu złóż węgla i uruchomieniu nowych ścian wydobywczych - w sumie udostępnianie ścian pochłonie w ciągu 13 lat ponad 13,1 mld zł, natomiast 2,1 mld zł to koszty nowych urządzeń transportowych. Ponad 1 mld zł będzie kosztować budowa i modernizacja szybów, a kilkaset milionów zł - modernizacja zakładów przeróbki i wzbogacania węgla. Inwestycje mają umożliwić PGG stabilizację wydobycia węgla na średnim poziomie ok. 30 mln ton rocznie.
Ponadto planowane działania obejmują inwestycje przyczyniające się do poprawy warunków pracy i efektywniejszego wykorzystania czasu pracy, poprzez rozwój systemów klimatyzacji dołowej oraz rozbudowę układów przewozu ludzi na stanowiska pracy i transportu materiałów. Aby lepiej wykorzystać majątek produkcyjny, PGG planuje modernizację i wymianę zużytych maszyn oraz urządzeń górniczych. Zakłada też zwiększanie gospodarczego wykorzystania metanu do wytwarzania energii elektrycznej i cieplnej na własne potrzeby.
W strategii określono nakłady Grupy na ochronę środowiska, których wielkość do 2030 r. przekroczy 2,6 mld zł. Najwięcej - ok. 1,9 mld zł - spółka zamierza wydać na usuwanie szkód powodowanych przez kopalnie. Kolejne 600 mln zł to opłaty za korzystanie ze środowiska naturalnego, a 100 mln zł to koszt inwestycji związanych z ochroną środowiska.
Na podst. PAP
