Zaszczepienie się a podróż samolotem. Czy to jest bezpieczne?

W związku z pojawiającymi się różnymi opiniami odnośnie bezpieczeństwa podróżowania samolotem u osób cierpiących na zakrzepicę oraz osób, które otrzymały szczepienie przeciw COVID-19, ministerstwo zdrowia odpowiedziało serwisowi wgospodarce.pl na zgłoszone na ten temat wątpliwości. Agnieszka Pochrzęst-Motyczyńska napisała, że resortowi zdrowia nie są znane dane świadczące o tym, że „u pacjenta zaszczepionego przeciw COVID-19 lot samolotem zwiększa ryzyko wystąpienia niebezpiecznych zdarzeń zakrzepowo-zatorowych w porównaniu do pacjenta niezaszczepionego”

Czytaj też: Czas na odlot. Certyfikat covidowy sprawdzą na lotnisku

Samo występowanie u pasażera dolegliwości zatorów żylnych, zwanych zakrzepicą, jest powodem do konieczności okazania przed rejsem personelowi odprawy zaświadczenia lekarskiego dopuszczającego do lotu i było tak na długo przed wybuchem pandemii koronawirusa. Jednak związek faktu zaszczepienia, po którym niezwykle sporadycznie może dochodzić do zatorów żylnych – choć z drugiej strony znacznie rzadziej, niż po samej infekcji COVID-19 – z odbyciem lotu samolotem, w świetle posiadanej obecnie wiedzy medycznej, nie zachodzi.

Resort zdrowia przedstawiając informację o sposobie postępowania z pacjentami planującymi podróże samolotem, obciążonymi ryzykiem wystąpienia niebezpiecznych zdarzeń zakrzepowo-zatorowych, zaznaczył, że informacje te nie dotyczą pacjentów zaszczepionych. Nie znamy danych, które pokazywałyby, że u pacjenta zaszczepionego przeciw COVID-19 lot samolotem zwiększa ryzyko wystąpienia niebezpiecznych zdarzeń zakrzepowo-zatorowych w porównaniu do pacjenta niezaszczepionego – odpowiedziała serwisowi w gospodarce Agnieszka Pochrzęst-Motyczyńska reprezentująca ministerstwo zdrowia.

Należy zaznaczyć, że długotrwały lot samolotem (powyżej 4 godz.), zwłaszcza połączony ze snem w pozycji siedzącej sam jako taki stanowi bardzo ważny i udokumentowany czynnik ryzyka wystąpienia choroby zakrzepowo-zatorowej, w tym zakrzepicy żył głębokich lub zatorowości płucnej – informuje Agnieszka Pochrzęst-Motyczyńska. Do innych znanych czynników ryzyka należą: wiek powyżej 40 lat, otyłość powyżej 30 BMI, żylaki kończyn dolnych u osób w wieku do 60 lat, zwłaszcza poniżej 45 lat, przebyta choroba zakrzepowo-zatorowa, urazy (zwłaszcza wielonarządowe, urazy miednicy, operacje zwłaszcza w obrębie kończyn dolnych), unieruchomienie, znieczulenie ogólne (zwłaszcza z użyciem środków zwiotczających), udar mózgu powodujący niedowład, niewydolność serca, niewydolność oddechowa, ucisk na naczynia żylne (guz, krwiak, malformacje naczyniowe), nowotwory złośliwe, trombofilia nabyta lub wrodzona, choroba zakrzepowo-zatorowa w wywiadzie rodzinnym, ciąża (podobne ryzyko w każdym trymestrze), połóg (ryzyko większe niż w czasie ciąży), hormonalna terapia zastępcza, antykoncepcja hormonalna, stany zapalne, wysoka gorączka, odwodnienie, itp. – dodaje.

Ponadto, jak informuje Pochrzęst-Motyczyńska, nie ma dodatkowych wymagań dla zaszczepionych przeciw COVID-19 pacjentów, poza tymi obowiązującymi w czasie kwalifikacji pacjenta do szczepienia preparatami wektorowymi przeciw COVID-19, gdzie odradza się szczepienie preparatem wektorowym (Vaxzevria lub Janssen) pacjentów, którzy w przeszłości przebyli udokumentowaną lub prawdopodobną małopłytkowość indukowaną heparyną (ang. HIT: heparin-induced thrombocytopenia).

Samo szczepienie jest również niewskazane u pacjentów, którzy w przeszłości przebyli zakrzepicę zatok żylnych mózgu. Pacjenci po przebytej żylnej chorobie zakrzepowo-zatorowej lub obciążonych zwiększonym ryzykiem zakrzepowo-zatorowym, którzy nie otrzymują leków przeciwkrzepliwych, przez ok. 20 dni po podaniu szczepionki wektorowej powinni obserwować u siebie określone objawy – przekazał na resort zdrowia.

W sytuacji kiedy między 4–20 dniem po podaniu szczepionki pacjent zgłasza jeden z następujących objawów: silny uporczywy ból głowy, zaburzenia widzenia, drgawki, ogniskowe objawy neurologiczne, duszność, ból w klatce piersiowej lub brzucha, obrzęk lub niesymetryczny ból kończyny dolnej, zalecany jest kontakt z lekarzem. Osoby, u których zdiagnozowano małopłytkowość w ciągu trzech tygodni po szczepieniu produktem wektorowym, powinny być aktywnie badane pod kątem objawów zakrzepicy. Podobnie, osoby, u których w ciągu trzech tygodni po szczepieniu wystąpiła zakrzepica, powinny zostać zbadane pod kątem małopłytkowości – czytamy w informacji przekazanej nam przez Agnieszkę Pochrzęst-Motyczyńską z ministerstwa.

Należy zaznaczyć, że powyższe działania niepożądane po podaniu szczepionki wektorowej występują bardzo rzadko i dotyczyły zwykle kobiet w wieku poniżej 60 lat – wyjaśnia Pochrzęst Motyczyńska.

W celu rozwiania wszelkich wątpliwości z tym związanych, Agnieszka Pochrzęst-Motyczyńska podkreśla, że nie ma zaleceń nawiązujących do unikania lotu samolotem osoby wcześniej zaszczepionej przeciw COVID-19 w odniesieniu do ryzyka powstawania zakrzepów w czasie lotu.

(mt)