"Gazeta Finansowa" - Ekonomiczne szare eminencje
Przemożny wpływ agencji ratingowych na gospodarkę wielu państw, stawia je w roli ekonomicznych szarych eminencji, stojących za tragedią wielu zwykłych ludzi.
Wszystko zaczęło się parę lat przed wybuchem światowego kryzysu, kiedy rozpasane agencje ratingowe, nie bacząc na niebezpieczeństwa, rozdawały pozytywne opinie na derywaty hipoteczne. Kiedy pękła bańka nieruchomości w Stanach Zjednoczonych, okazało się, że większość papierów, które zachwalała agencja Standard&Poor’s nie jest warta jednego centa. W trakcie dochodzenia wyszło na jaw, że za ekspertyzy nie płacili potencjalni klienci, a same banki, które chciały sprzedać swoje produkty jak największej liczbie potencjalnych inwestorów. Oczywiście sama S&P do niczego nie chciała się przyznać, a sprawa została szybko rozmyta. Zachęcone bezkarnością, agencje kontynuowały swój proceder w najlepsze, jednak tym razem nieco mniej nachalnie i „w trosce o dobro inwestora”. Swoją uwagę skupiły na ratingach rządów.
Warto przypomnieć, że agencja ratingowa, wystawiając swoją opinię w kontekście stabilności podmiotu pożyczającego, czyli ryzyka niewypłacalności, wpływa na jego ogólne postrzeganie oraz wiarygodność. To istotne narzędzie jakim dysponują agencje sprawia, że wiele potęg gospodarczych oraz wpływowych polityków drży przed ich użyciem. Przykładów nie trzeba szukać daleko. Po obniżce wiarygodności kredytowej Wielkiej Brytanii, premier David Cameron, tracąc zaufanie swoich wyborców, musiał tłumaczyć się w Izbie Gmin ze swoich działań, które rzekomo doprowadziły do decyzji agencji Moody’s. Trudno wyobrazić sobie lepszy oręż w rękach opozycji.
Więcej w najnowszej "Gazecie Finansowej".
