Chcesz zostać radcą prawnym? Ale jak to zrobić?
Wielokrotnie radcy prawni, którzy rozpoczęli wykonywanie zawodu, poprzez rozpoczęcie prowadzenia w formie kancelarii radcy prawnego, dla której prowadzenia niezbędne jest posiadanie tytułu radcy prawnego, zwracają się z wnioskiem do Ministra Finansów o udzielenie interpretacji indywidualnej w zakresie możliwości zaliczenie do kosztów uzyskania przychodu wydatków poniesionych przed rozpoczęciem działalności gospodarczej w celu uzyskania uprawnień do wykonywania zawodu radcy prawnego.
Aby uzyskać uprawnienia radcy prawnego należy ponieść następujące koszty:
1. opłata za udział w egzaminie konkursowym na aplikację radcowską,
2. opłata za wpis na listę aplikantów radcowskich,
3. opłaty roczne za I, II, III, IV rok aplikacji radcowskiej,
4. składki członkowskie z tytułu uczestnictwa w samorządzie radcowskim jako aplikant radcowski,
5. opłata za egzamin radcowski,
6. opłata za wpis na listę radców prawnych wraz z opłatą manipulacyjną za postępowanie w przedmiocie wpisu.
7. opłaty członkowskie z tytułu uczestnictwa w samorządzie radcowskim za okres od momentu złożenia ślubowania .
W związku z powyższym w wnioskach o wydanie interpretacji indywidualnych przepisów prawa podatkowego radcy prawni zadawali pytanie: czy wydatki związane z aplikacją radcowską można uznać za koszt uzyskania przychodu w momencie rozpoczęcia wykonywania zawodu? Podatnik twierdzący, iż wydatki związane z aplikacją winny zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów w momencie rozpoczęcia działalności gospodarczej, mógłby podnieść treść art. 22 ust. 1 ustawy o PIT zgodnie, z którym: „(…) kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 ustawy (…)” Zatem, kosztem uzyskania przychodów nie są wszystkie wydatki, ale tylko takie, które nie są wymienione w art. 23 i których poniesienie pozostaje w związku przyczynowo- skutkowym z uzyskaniem przychodu z danego źródła, bądź też zachowaniem lub zabezpieczeniem źródła przychodów. Koszty związane z uzyskaniem uprawnień zawodowych radcy prawnego, niezbędnych do wykonywania działalności gospodarczej, nie zostały wymienione w art. 23 ustawy o PIT. Jednocześnie istnieje ścisły związek przyczynowo-skutkowy między ich poniesieniem a przychodami uzyskiwanymi z prowadzonej obecnie działalności gospodarczej.
Wyżej wskazane twierdzenie znajduje oparcie w wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu o sygn. I SA/Po 896/12, który w treści uzasadnienia podniósł, iż : „Skoro skarżący rozpoczął prowadzenie działalności gospodarczej po odbyciu aplikacji radcowskiej i wykonuje zawód radcy prawnego, wydatki poniesione na odpłatną aplikację radcowską spełniają definicję kosztów uzyskania przychodów zawartą w art. 22 oraz 23 ustawy o PIT, ponieważ są bezpośrednio związane i niezbędne do prowadzenia tej działalności i uzyskiwania przychodu.
Poglądu przedstawionego w powyższej argumentacji nie podziela Minister Finansów, który w interpretacjach o sygn. IPPB1/415-593/13-2/IF, IPPB1/415-558/13-2/IF, stwierdził, iż wydatki związane z aplikacją są kosztami osobistymi i nie można ich zaliczyć do kosztów uzyskania przychodu.
Z kolei Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w wyroku o sygn. III SA/Wa 2911/13, stwierdził iż wyżej zaprezentowana wykładnia art. 22 ust. 1 ustawy o PIT jest wykładnią rozszerzającą, a do kosztów uzyskania przychodów mogą być zaliczone tylko te wydatki, które bezpośrednio są związane z otwarciem kancelarii radcowskiej a nie wydatki poczynione na uzyskanie kwalifikacji zawodowej.
Kasjan Wyligała, Taxxon Consulting
Taxxon.pl