Zillenialsi. Kim są?

O ich uwagę coraz mocniej konkurują firmy detaliczne. Powody są dwa. Po pierwsze, nie mają oni takich ambicji jak millenialsi ani tak jednoznacznie sformułowanych poglądów, jak „zetki”. Po drugie, mieszkają wciąż z rodzicami, choć już od jakiegoś czasu pracują. A to oznacza, że mają sporo pieniędzy do wydania.

Zillennialsi to nowe pokolenie, które można scharakteryzować tymi słowami: nie przemawiają do nich hasła pokolenia Z związane z indywidualizmem, nie wykazują chęci samorozwoju i ratowania planety, nie są „przyklejeni” do ekranów, daleko im  do marzeń o własnym mieszkaniu, i nie mają też w sobie tyle zuchwałości i ambicji, co millenialsi.

Ustalić ramy wiekowe dla tego mini-pokolenia jest niezwykle trudno. Granice między zillenialsami a millenialsami oraz „zetkami” są zatarte. Przyjąć zatem można, że mówimy o osobach urodzonych w latach 1990-2000. Autorzy badania ConnectedEconomy „Meet the Zillennials” szacują, że to grupa ok. 30 milionów Amerykanów.

To pokolenie w Internecie czuje się jak ryba w wodzie, chociaż z nostalgią wspomina czasy sprzed internetu, gdy na podwórkach wymieniano się karteczkami, naklejkami, kapslami, a jeśli rodzice mieli trochę więcej pieniędzy, to kartridżami z grami np. na przenośne konsole Game Boy.

O względy zillennialsów dziś starają się wszystkie firmy sprzedażowe. Dlaczego?

W domu rodzinnym przeważnie nie dorzucają do czynszu i rachunków za media. A skoro większość z nich pracuje, oznacza to, że mają nadmiar pieniędzy, które są gotowi przeznaczyć na własne zachcianki i przyjemności. Poruszają się też płynnie po sieci i lubią korzystać z usług streamingu na żądanie.

Ich zasobne portfele dostrzegli już zresztą sprzedawcy internetowi. I to do zillennialsów coraz częściej kierują swoje oferty i reklamy.

Czytaj tez: W Niemczech brakuje nauczycieli

Czytaj też: Niespodziewane słowa Billa Gates’a. Mówi o najlepszym czasie dla ludzkości

Czytaj też: Grupa Azoty. Nowa oferta nawozowa

money, jb