Czas astronomicznej wiosny
W środę 20 marca o godz. 22.58 rozpoczęła się astronomiczna wiosna, która potrwa do 21 czerwca. Od tej pory dni będą coraz dłuższe od nocy. Na wiosennym niebie można dostrzec ciekawe zjawiska astronomiczne, m.in. planety i widowiskowe zbliżenia Księżyca do jasnych planet i gwiazd.
Równonoc wiosenna (lub jesienna) przypada na moment przejścia Słońca przez jeden z punktów przecięcia ekliptyki i równika niebieskiego. Ekliptyka to okrąg na sferze niebieskiej, po którym pozornie porusza się Słońce w ciągu roku. Z kolei równik niebieski można sobie wyobrazić jako odpowiednik równika ziemskiego. Przejście Słońca przez jeden z punktów przecięcia ekliptyki i równika niebieskiego to moment równonocy: wiosennej lub jesiennej.
Jeden z dwóch punktów, w których przecinają się ze sobą ekliptyka i równik niebieski, nazywany jest punktem Barana. Właśnie on ma związek z rozpoczęciem astronomicznej wiosny na półkuli północnej.
Miłośników nieba w okresie wiosennym czekają obserwacje gwiazdozbiorów - szczególnie Lwa, Panny i Wolarza. Każdy z nich zawiera jasną gwiazdę, które razem tworzą tzw. Trójkąt Wiosenny. Nazwy gwiazd w kolejności wspomnianych gwiazdozbiorów to Regulus (inna nazwa: Serce Lwa), Spica (Spika, znana też jako Kłos) i Arktur. Z kolei na początku wiosny wieczorem na niebie widać Oriona oraz gwiazdę Syriusz - najjaśniejszą na nocnym niebie.
W trakcie tegorocznej wiosny będą dość dobre warunki do obserwacji planet. Przez cały ten czas wieczorem widoczny będzie Mars, zachodzący przed północą. (Dopiero w maju zacznie zachodzić wcześniej).
Coraz lepiej widoczny będzie Jowisz - największa planeta Układu Słonecznego. Początkowo będzie go można dostrzec na nieboskłonie jedynie w drugiej części nocy, ale od maja zacznie wschodzić przed północą, by pod koniec wiosny pojawiać się równo z zachodem Słońca. Podobnie będzie z Saturnem.
Merkury przez większą część wiosny będzie widoczny przed wschodem Słońca. Nie jest to jednak najlepszy czas do jego obserwacji. Za to pod koniec wiosny, w czerwcu, zainteresowani nie powinni mieć problemu z jego odszukaniem na niebie już po zachodzie Słońca.
Najjaśniejszą z planet nocnego nieba jest Wenus, która przez całą wiosnę będzie widoczna jako tzw. Gwiazda Poranna.
Wiosną miłośników nieba czeka kilka ciekawych koniunkcji Księżyca z planetami. Szczególnie bliskie będą koniunkcje z Saturnem: 1 marca w odległości 18,8 minuty łuku, 29 marca będzie to 3,2 minuty łuku, a 25 kwietnia 22,4 minuty łuku. Z kolei z Jowiszem naturalny satelita Ziemi spotka się w nocy z 26 na 27 marca (1,9 stopnia) i 23 kwietnia (1,75 stopnia). Natomiast 9 kwietnia Księżyc znajdzie się blisko Marsa oraz jasnej gwiazdy Aldebaran. 2 maja nastąpi koniunkcja z Wenus (odległość 4 stopnie), a później w tym miesiącu również z Marsem, Jowiszem i Saturnem. Podobnie będzie w czerwcu.
Na początku wiosny, do 6 kwietnia, wieczorami widoczne będą przeloty stacji kosmicznej ISS. Potem nastąpi miesiąc przerwy w jej widoczności nad Polską. Ponownie można ją będzie oglądać od maja, ale w dużo późniejszych godzinach.
PAP/ as/
