KNF kontra Konstytucja RP
Kolejna porażka nadzoru finansowego. Tym razem działa przeciwko tej instytucji wytoczył wiceminister finansów Wojciech Kowalczyk, który uważa, że Komisja Nadzoru Finansowego (KNF) może swoimi rozporządzeniami naruszać zasady polskiej konstytucji.
W piśmie z 27 maja 2014 r. do Andrzeja Jakubiaka, podsekretarz stanu MF nawiązuje do działań KNF dotyczących sektora ubezpieczeniowego i powstającego projektu „Założeń do projektu ustawy o działalności ubezpieczeniowej i reasekuracyjnej”. Wojciech Kowalczyk zaznacza, że „Urząd Komisji Nadzoru Finansowego (UKNF) na swojej stronie internetowej opublikował kilka projektów wytycznych odnoszących się do zakładów ubezpieczeń i zakładów reasekuracji. Projektowane wytyczne i zasady przewidują nałożenie na podmioty rynku finansowego wielu dodatkowych obowiązków, które nie wynikają wprost z przepisów prawa.
W ocenie Ministerstwa Finansów kierunek działań UKNF zmierzający do rozszerzenia obowiązków nałożonych na podmioty rynku finansowego poprzez wydanie niemających umocowania w przepisach prawa wytycznych czy poprzez wydawanie proponowanych rekomendacji dotyczących dobrych praktyk ostrożnego i stabilnego zarządzania zakładami ubezpieczeń może budzić wątpliwości natury konstytucyjnej”.
Czy rekomendacje wydawane przez niesławną już instytucję nadzorczą, która trzęsie rynkiem finansowym w Polsce, łamią podstawowe zasady demokratycznego państwa prawa? Zdaniem ministerstwa finansów, to możliwe. „Konstytucja RP nie wymienia wytycznych ani rekomendacji jako źródła prawa powszechnie obowiązującego, natomiast Komisji Nadzoru Finansowego nie ma wśród organów uprawnionych do stanowienia prawa”. Powołując się na decyzję Sądu Najwyższego, Kowalczyk przypomina że KNF nie jest organem konstytucyjnie wyposażonym w uprawnienia prawotwórcze.
Komisja Nadzoru Finansowego, która zasłynęła ostatnio odmową wpuszczenia dziennikarza „Gazety Bankowej” na konferencję prasową poświęconą sytuacji spółdzielczych kas oszczędnościowo-kredytowych, od lat dzieli i rządzi w polskim sektorze finansowym. Do jej zaleceń, wymogów i rekomendacji dostosowują się – pod presją – wszystkie nadzorowane instytucje, a członkowie komisji są gwiazdami mediów głośno opowiadając w nich o swoich pomysłach i planach.
Wokół UKNF od lat roi się także od całej masy kontrowersyjnych spraw i głośnych afer. Wystarczy wspomnieć słynne przekręty Warszawskiej Grupy Iinwestycyjnej, Interbroku, czy Amber Gold, których ofiary ciągle czekają na rozliczenie winnych. Albo skutecznie zatuszowana, głośna sprawa szkoleń, których udzielali urzędnicy UKNF spółkom, których akcje dopuszczali potem do obrotu publicznego na giełdzie. Czy wciąż do końca nie wyjaśniona kwestia bliskich relacji domu maklerskiego IDMSA ze Stanisławem Kluzą w czasie gdy pełnił on funkcję szefa Komisji Nadzoru Finansowego.
W ostatnim czasie atmosfera wokół KNF coraz bardziej się zagęszcza. Na jaw wychodzą nowe fakty, związane z działalnością komisji pod zarządem Andrzeja Jakubiaka. Począwszy od totalnej indolencji wobec wysoce podejrzanych transakcji na warszawskiej giełdzie (wystarczy wspomnieć ogromne straty akcjonariuszy spółki CEDC czy słoweńskiego banku Nova KBN). Przez całą gamę korupcyjnych zagrożeń w UKNF, wykrytych niedawno i opublikowanych przez redakcję „Gazety Bankowej” (śledztwo wciąż trwa, niebawem opublikujemy kolejne, szokujące materiały dotyczące tej sprawy). Nie wspominając już o tajemniczym pobiciu wiceprzewodniczącego KNF Wojciecha Kwaśniaka. Nie da się też obojętnie przejść obok skandalu z FM Bankiem PBP w roli głównej. UKNF ubezwłasnowolnił właściciela - Abris Capital Partners i wystawił bank na sprzedaż, za co Abris domaga się od polskiego rządu ponad pół miliarda złotych odszkodowania.
Czy Ministerstwo Finansów jest w stanie ukrócić dezynwolturę nadzorcy finansowego? Co na to premier? Jak długo jeszcze będzie trwała ta farsa?
