Faktura uproszczona: małe kompendium dla przedsiębiorcy
Faktura to dokument, który najcześciej wystawiasz w firmie, będąc przedsiębiorcą. O ile o „zwykłej” fakturze wiesz prawie wszystko, warto przyswoić parę informacji o fakturze uproszczonej. Kto i kiedy może ją wystawić? Jakie są wyjątki? Zobacz najważniejsze informacje!
Faktura uproszczona to dokument, którego wystawienie przewiduje ustawa o podatku od towarów i usług. Warto od razu podkreślić, iż jej wystawienie jest możliwe tylko w przypadku, gdy należność ogółem w danej transakcji nie przekracza 450 złotych bądź 100 euro.
Jeśli otrzymasz fakturę uproszczoną, na pewno rzuci Ci się w oczy struktura tego dokumentu. Nie zawiera on bowiem wielu elementów, które obowiązkowe są na „zwykłej” fakturze. Nie znajdziesz na dokumencie m.in. cen i wartości netto, stawki podatku czy miary i ilości dostarczonych towarów bądź wykonanych usług. Obowiązkowa jest natomiast m.in.: data wystawienia, dane podatnika i nabywcy, numerację, nazwę towaru bądź usługi, datę, kwotę należności ogółem oraz kwotę wszelkich upustów i obniżek cen z tytułu wcześniejszej zapłaty, jeśli nie zostały uwzględnione w cenie jednostkowej netto.
Termin wystawiania faktury uproszczonej jest taki sam jak w przypadku tradycyjnego dokumentu. Nie zmieniają się także zasady korekty tego typu faktury.
Faktura uproszczona to dokument, który może wystawić czynny bądź zwolniony podatnik VAT. Co więcej, jest to jego prawo, a nie obowiązek.
Jako podatnik masz w planach wystawienie faktury uproszczonej? Niestety, próg kwotowy (450 złotych bądź 100 euro) nie jest tutaj jedynym obostrzeniem. Istnieje także szereg wyjątków, o których musisz wiedzieć.
Nie możesz wystawić faktury uproszczonej, nawet przy spełnieniu progu kwotowego, w przypadku m.in. wystawiania faktury na żądanie osoby fizycznej, która nie prowadzi działalności gospodarczej, w sprzedaży wysyłkowej zarówno z jak i na terytorium kraju, wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów czy dostawy towarów i świadczenia usług na terytorium państwa członkowskiego innego niż terytorium kraju, dla których osobą zobowiązaną do zapłaty podatku jest nabywca towaru lub usługobiorca. Wyjątki te wskazują przepisy ustawy o podatku od towarów i usług.
