PFR przejmie Pesę do końca roku
Do Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów wpłynął wniosek o przejęcie bydgoskiej Pesy przez jeden z funduszy należących do Polskiego Funduszu Rozwoju. Finalizacja transakcji możliwa będzie w trzecim kwartale tego roku - poinformowało we wtorek źródło bliskie transakcji.
Przejęcie Pesy przez PFR mogłoby się wydarzyć w perspektywie trzeciego kwartału. Istnieje ryzyko, że banki się nie porozumieją co do finansowania. Jeśli banki nie dojdą do porozumienia, to PFR nie wyłoży kapitału - powiedziało źródło.
Jak poinformował UOKiK, przedmiotem zgłoszenia jest zamiar koncentracji polegający na przejęciu przez Fundusz Inwestycji Polskich Przedsiębiorstw FIZAN (fundusz inwestycyjny zamknięty aktywów niepublicznych) wyłącznej kontroli nad spółką Pesa Holding, a w konsekwencji - nad spółkami zależnymi od Pesy Holding.
Wnioskodawca działa na rynku funduszy inwestycyjnych zamkniętych i jest podmiotem zarządzanym w zakresie części portfela inwestycyjnego Funduszu przez Polski Fundusz Rozwoju (…) - spółkę Skarbu Państwa, której celem jest przyczynianie się do wzrostu PKB, tworzenie nowych miejsc pracy na terytorium kraju, a także zwiększanie konkurencyjności Polski na arenie europejskiej – informuje UOKiK.
Polski Fundusz Rozwoju zawarł wstępną umowę dotyczącą inwestycji w bydgoską Pesę na początku marca tego roku.
Według nieoficjalnych informacji Polski Fundusz Rozwoju spłaci 200 mln zł kredytu udzielonego w listopadzie 2017 r. Pesie przez konsorcjum banków, którego liderem jest PKO BP, a także zainwestuje 100 mln zł w rozwój firmy.
Współudziałowcami Pesy mają pozostać założyciele i główni akcjonariusze Tomasz Zaboklicki, Zenon Duszyński i Zygfryd Żurawski, w których rękach było skupionych około 3/4 akcji, a także czterej inni akcjonariusze.
Na początku listopada ubiegłego roku Pesa podpisała umowę z konsorcjum banków, którego liderem jest PKO BP, na udzielenie kredytu w wysokości 200 mln zł. Zobowiązała się jednocześnie do pozyskania inwestora przed końcem marca tego roku.
Na pozyskanie inwestora zdecydowano się z powodu problemów z płynnością finansową, brakiem środków na realizację zawartych kontraktów i trudnościami z uzyskaniem gwarancji ubezpieczeniowych niezbędnych na nowe umowy.
Jako przyczyny problemów finansowych wymieniano wówczas m.in. straty i kary związane z realizacją zamówień z poprzedniej perspektywy unijnej, nieotrzymanie spodziewanego zamówienia z Intercity na dostawę 10 pociągów elektrycznych dla ruchu dalekobieżnego, a także załamanie się kontraktu na dostawy tramwajów dla Moskwy.
Na podst. PAP
