Po danych z rynku pracy tydzień zatacza koło
Tak jak można się było spodziewać w piątek rano, pierwsza część dnia na większości klas aktywów była nerwowym wyczekiwaniem na dane z amerykańskiego rynku pracy
Giełdy akcji pozostawały w trendzie bocznym z lekką tendencją spadkową, na co nakładała się pierwsza próba wybicia w górę na dolarze i umiarkowane wzrosty rentowności globalnego długu. Opublikowane po południu liczby kolejny miesiąc nie pozostawiają złudzeń, że w 3Q2022 recesji w USA nie było – zatrudnienie wzrosło we wrześniu o 263 tys. (konsensus: 248 tys.), ponownie bijąc oczekiwania, choć tym razem w niewielkim stopniu. Dynamika płac godzinowych spadła z 5,2% r/r do 5,0% r/r, również wpisując się w konsensus. Solidny w każdym aspekcie raport nie wpłynie w naszej opinii w żadnym stopniu na politykę Fed, co wystarczyło, żeby po euforycznym starcie tygodnia i nagłym przypływie optymizmu co do rychłej zmiany retoryki FOMC tym razem wywołać odwrotną reakcję. Główne rynki europejskie spadały od po około 1%, najsilniej DAX (-1,59%), kurs EURUSD w poniedziałek w godzinach porannych zbliża się do poziomu 0,97.
WIG20 spadł o 0,89%, mWIG40 o 0,90%, a sWIG80 o 0,14%. Jak zazwyczaj ostatnio gdy GPW wygląda lepiej niż otoczenie zewnętrzne, obroty pozostawały niezwykle niskie (724 mln zł). Dużym obciążeniem dla indeksu były Orlen (-2,69%), PZU (-1,62%) i Allegro (-2,40%). Bardzo dobrze zachowywał się natomiast CD Projekt (+4,20%).
W USA doszło niestety do prawdziwego pogromu i wymazania prawie całości zysków z początku tygodnia – S&P500 spadło o 2,80%, a NASDAQ o 3,80%. Rynek błyskawicznie powrócił do narracji, że zwiedziony sytuacją na rynku pracy Fed popełni błąd, zbyt silnie podnosząc stopy i pogłębiając recesję w przyszłym roku. Rentowności obligacji 2-letnich powróciły powyżej 4,30%, prawdopodobieństwo zakończenia cyklu w przedziale 4,75-5,00% jest obecnie wycenione wyżej niż zamknięcie go na poziomie 4,25-4,50% (scenariuszem bazowym jest wzrost do 4,50-4,75%). Nie wydaje nam się to poprawne, reakcja na dane jest prawdopodobnie nadmierna i może zostać skorygowana. O tym, że gospodarka amerykańska pozostała zaskakująco silna w trzecim kwartale wiadomo od jakiegoś czasu, obecne prognozy Atlanta Fed mówią, że wzrost mógł osiągnąć poziom 2,9% k/k saar. Wciąż, wzrost zatrudnienia we wrześniu był dwukrotnie niższy niż w lipcu, nie ma podstaw, by kwestionować tezę, że jego dynamika zbliży się do zera w 4Q2022, a na początku 2023 r. osiągnie poziomy ujemne. Wynagrodzenia w ujęciu realnym pozostają wyraźnie ujemne.
Początek tego tygodnia zapowiada się słabo. Giełdy w Azji reagują na piątkowe zamknięcie Wall Street, w złej formie do handlu powróciły parkiety chińskie, przede wszystkim za sprawą obaw o kolejne lockdowny przed Kongresem KPCh. W niedzielę zaraportowano 1878 nowych przypadków COVID, najwięcej od sierpnia. Raczej nie ma co liczyć, by rynki europejskie nie rozpoczęły dnia około procentową przeceną, trudno natomiast wskazać, co mogło by dzisiaj wyraźnie zmienić sentyment. W absencji ważnych danych i z uwagi na obchody świąt w Japonii i USA (giełda amerykańska będzie otwarta, ale obroty zapewne niewielkie) zakładamy raczej niską zmienność. Jedynego wsparcia można ewentualnie oczekiwać od L. Brainard, rynek z pewnością będzie uważnie obserwował, czy wiceprzewodnicząca Fed nie da kolejnych sygnałów bardziej gołębiego niż u większości FOMC nastawienia. Najważniejsze w tym tygodniu jednak okażą się sesje środowa i czwartkowa, przynosząc „minutki Fed” i dane inflacyjne. W piątek poznamy pierwszą większą porcję raportów spółek, co, jak zakładamy powinno okazać się wsparciem dla sentymentu. Według FactSet oficjany konsensus mówi o wzroście zysków spółek S&P500 o 2,9% r/r w 3Q2022, co przekłada się na realne oczekiwania 6-7% r/r.
Kamil Cisowski Dyrektor Zespołu Analiz i Doradztwa Inwestycyjnego Dom Inwestycyjny Xelion
