Otyłość to nie tylko problemem z wyglądem

Otyłość stanowi istotny problem zdrowotny, nie tylko kosmetyczny, którego konsekwencje wykraczają daleko poza nadmierną masę ciała czy lokalne nagromadzenie tkanki tłuszczowej w okolicach jamy brzusznej.

Przewlekły dodatni bilans energetyczny prowadzący do rozwoju nadwagi czy otyłości związany jest z licznymi zaburzeniami metabolicznymi oraz zwiększonym ryzykiem wielu jednostek chorobowych.

Większe ryzyko chorób

Otyłość obejmuje między innymi znaczny wzrost prawdopodobieństwa zachorowania na schorzenia układu sercowo-naczyniowego, takie jak miażdżyca, nadciśnienie tętnicze, choroba niedokrwienna serca, zawał mięśnia sercowego czy udar mózgu, a także cukrzycę typu 2, niealkoholowe stłuszczenie wątroby, kamicę żółciową i nerkową, refluks żołądkowo-przełykowy czy zaburzenia gospodarki lipidowej.

Niedobory pokarmowe

W ostatnich latach coraz częściej wskazuje się również na powiązanie otyłości z zaburzeniami wchłaniania oraz metabolizmu niektórych składników odżywczych, w tym szczególnie żelaza.

Tkanka tłuszczowa, będąca aktywnym narządem endokrynnym, wydziela liczne cytokiny prozapalne, takie jak TNF-α, IL-6, przyczyniając się do powstania przewlekłego stanu zapalnego o niskim nasileniu. Stan ten może negatywnie wpływać na biodostępność żelaza poprzez zwiększoną produkcję hepcydyny – peptydowego hormonu wątrobowego regulującego gospodarkę żelazem. Hepcydyna ogranicza wchłanianie jelitowe żelaza oraz jego uwalnianie z makrofagów i zapasów ustrojowych, prowadząc do tak zwanego funkcjonalnego niedoboru żelaza mimo jego prawidłowej lub zwiększonej podaży w diecie.

Konsekwencje niedoboru żelaza mogą obejmować głownie przewlekłe uczucie zmęczenia, ograniczoną tolerancję wysiłku, zawroty głowy, senność, bladość skóry, łamliwość paznokci oraz nasilone wypadanie włosów. Normy stężenia żelaza w surowicy krwi mieszczą się dla kobiet w zakresie 60–170 µg/dl, a dla mężczyzn – 90–200 µg/dl.

Jak przeciwdziałać?

Postępowanie w przypadku niedoboru żelaza współistniejącego z nadwagą lub otyłością powinno uwzględniać kompleksowe podejście obejmujące między innymi redukcję masy ciała w celu obniżenia stanu zapalnego, zwiększenie aktywności fizycznej, kontrolę glikemii, odpowiednią podaż żelaza z diety oraz – w razie potrzeby – jego suplementację.

Filip Siódmiak

»» O zdrowiu i diecie czytaj więcej tutaj:

„Bez cukru”, a „bez dodatku cukru”. Rozumiesz różnicę?

Jak zadbać o nerki w cukrzycy?

Inteligentna insulina. Przełom w leczeniu cukrzycy?

»» Odwiedź wgospodarce.pl na GOOGLE NEWS, aby codziennie śledzić aktualne informacje